ฉันขอระบาย ฉันจับได้ว่าสามี มีเมียน้อย เราทะเลาะกันแต่ฉันเป็นฝ่ายยอมตลอด จนคิดว่าน่าจะคุยกันรู้เรื่องคือต่างคนต่างอยู่ถ้าเมียน้อยพร้อมเมื่อไหร่ก็มาคุยกันจะเอาอย่างไร แต่เมื่อวานนี้ฉันกับลูกไปหาสามี(ทำ
งานคนละที่) ฉันกับสามีคุยกันเข้าใจกันแล้วซึ่งสามีบอกคนนั้นเป็นคนดีให้เราอดทนน๊ะ เรายอมรับทำเพื่อลูก แต่พอตอนเที่ยงสามีพาเรากับลูกไปกินข้าว ผู้หญิงคนนั้นโทรเข้ามาพอได้ยินเสียงลูกดูเหมือนสามีเราเงียบไปแล้วก็โทรง้อกันไปมา นานมากคือทางโน้นโกรธ เราก็เลยพูดเสียงดังว่า ไหนว่าคุยกันเข้าใจแล้วทำไมยังพูดไม่รู้เรื่องอีก สามีฉันโกรธหันมาบอกให้ฉันเฉยๆ เค้าคุยกันเองเรื่องส่วนตัวของเค้า ฉันก็เงียบไม่อยากทะเลาะกันต่อหน้าลูก พอกลางคืนสามีมาส่งเรากับลูกขึ้นรถที่หมอชิตกลับบ้าน สามียังบอกอดทนน๊ะ หันมากอดหอมลูก ลูกโบกมือให้ป๊าทั้งน้ำตาอยากให้ป๊ากลับไปด้วยกัน พออีกสักครู่เราก็โทรหาสามีว่างานที่ทำไปถึงไหนแล้ว สามีตะคอกมาในโทรศัพท์ว่า ถ้าว่างแล้วจะโทรไปทำเรื่องอะไรไว้เมื่อกลางวันพังหมดเลย คือเมียน้อยเค้าต่อว่า สามีว่าให้เมียมาด่าทำไม เราถามว่าด่าคืออะไร แค่ที่พูดว่าพูดกันไม่รู้เรื่องเสียที ตอนเช้าวันนี้ลูกโทรไปหา(โทรทุกเช้า) ป๊าบอกต่อไปนี้เราเลิกกันจะไม่ไปหาอีกแล้วหยุด
เราเลยถามว่าผิดอะไรถึงคิดจะทิ้งลูกเมียที่อยู่กันมานานขนาดนี้ สามีบอกไปยุ่งกับทางโน้นมากไป เราถามว่าคุณสองคนมาทำให้ฉันกับลูกก่อนโดยนานแค่ไหนก็ไม่รู้ แ
หากเราศึกษากฏแห่งกรรมอย่างลึกซึ้งและเข้าใจดีแล้ว จะเห็นว่า
คนเราเกิดมาต่างมีกรรมด้วยกันทั้งสิ้น
คนที่เกิดมาเป็นสามีภรรยากัน หรือสามี มีภรรยาน้อย อาจมีกรรมผูกพันธ์กันมาแต่อดีตชาติ ต้องมาชดใช้ร่วมกัน
ชาตินี้เราถูกกระทำ อาจเป็นเพราะ กรรมแต่ปางก่อน ที่เราเคยกระทำไว้กับสามีหรือภรรยาน้อย ...ผูกให้ต้องมาชดใช้
ไม่มีเหตุ ก็ไม่มีผล แต่เหตุนั้น อาจเกิดแต่อดีตชาติ ซึ่งเราจำไม่ได้แล้ว หรือเรามองไม่เห็นแล้ว
อดีต คือ สามีมีภรรยาน้อย...ผ่านไปแล้ว แก้ไขไม่ได้
แต่ปัจจุบัน เราแก้ไขให้ดีขึ้นได้ด้วยตัวเรา
ด้วยการให้อภัย เพราะความเกลียดชังเป็นกิเลสบริวารของโทสะหากมีอยู่ในใจของผู้ใดผู้นั้นก็ยากจะมีความสุข เพราะว่าความเกลียดจะคอยกัดกินใจผู้นั้นให้ร้อนรุ่มกระวนกระวายตลอดเวลาที่นึกถึงคนที่ตนเองเกลียดขึ้นมา
ดังนั้น
ความเกลียดชังไม่ว่าใครจะเกลียดใคร เราเกลียดเขา หรือเขาเกลียดเรา ก็มองไม่เห็นประโยชน์หรือความดีงามอะไรจะเกิดขึ้นสักนิด แต่สิ่งที่เห็นชัดเจนที่สุดเมื่อมีความเกลียดก็คือทำให้คนอยู่ไม่สุขนอนไม่สุข ความเกลียดเหมือนเชื้อโรค
