เมื่อมาเจอกับตัวเอง...จะไปทางไหนดี

[เมื่อ:]

หลายครั้ง...ที่ใครต่อใครเข้ามาปรึกษา.....
หลายครั้งที่ให้คำแนะนำ และกำลังใจกับคนอื่น....
ช่วยเป็นแรงพยุง ให้คนเหล่านั้นลุกขึ้นสู้ได้อีกครั้ง...
ทำตัวเป็นสายลมผู้หวังดี ตลอดมา...
แต่พอมาเจอกับตัวเอง เมื่อถึงวันที่ตัวเองเป็นฝ่ายล้มบ้าง
ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้น ไม่มีคำปลอบโยนใดๆ ให้กับตัวเอง
มีเพียงเสียงตัดพ้อในใจ...มันก็สมควร.....
จะมีก็แค่เพียง เพื่อนที่แสนดี...น้ำตา...ที่ไม่เคยไปจากเราเลย
เมื่อมาเจอกับตัว ทำไมถึงทำอย่างแนะนำใครๆไว้ไม่ได้
ก็รู้นิ ก็เข้าใจใช่ไหม ไม่ยากอะไรเลย แต่...ทำไม่ได้เพราะอะไร
เคยบอกใครต่อใครให้เข้มแข็ง แล้วตัวเองล่ะ ทำไมยังอ่อนแอ


.........เวลานี้.....นาทีนี้.....อยากร้องไห้....ให้พอ.......
........แล้วพรุ่งนี้....เมื่อแสงแห่งวันใหม่ส่องมา....
............ฉันจะเข้มแข็งให้ได้...............

[ตอบ #1 เมื่อ:]

้สวัสดีคะ คุณชม

เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นคะ

วันนี้ร้องไห้ซะให้พอ แล้วพรุ่งนี้เริ่มต้นกับอะไรใหม่ๆ ดีๆ และมีความสุขคะ


เปนกำลังใจให้นะคะ

[ตอบ #2 เมื่อ:]

เวลาเราร้องไห้.. คนที่อยู่ในใจ เค้าจะมาเห็นมั้ย ว่าเราเศร้าโศกเพียงใด.. คำตอบคือ..ไม่เห็น .. ร้องไปก็ตาบวม หายบวมก็ลึกโหล ดีไม่ดี ตีนกามาเกาะไม่ปล่อย เส้นเลือดในสมองก็ปูดโปน พลาดพลั้งอาจแตก เป็นอัมพาตให้เป็นที่น่าเวทนาไปอีก..

คนที่อยู่ในใจ.. เค้าก็เป็นแค่คนอีกคนที่ใช้ชีวิตร่วมกับเรา เค้าไม่ใช่เรา และเราไม่ใช่เค้า เป็นคนละคน .. ตัวของเราเองยังบังคับให้ตัวเองต้องรักตัวเองทำดีๆให้ตัวเองยังไม่ค่อยจะได้เลย อย่างเช่นไข่ชอบกินหมูปิ้งไหม้ๆ หนังไก่เกรียมๆที่นักวิชาการเตือนว่าเป็นสารก่อมะเร็ง แต่ไข่ก็ทำเหมือนไม่รักตัวเอง ตามใจกิเลสที่ชอบทานอย่างนั้น..ทั้งที่รู้ว่าไม่ดี ไม่อาจบังคับใจไม่กินได้ ฉันใดก็ฉันนั้น หากคนในใจจะแปรเปลี่ยนไป .. ไม่ใช่เรื่องแปลก เป็นเรื่องที่ธรรมดามากๆ เค้ามีสิทธิ์ในชีวิตของเค้าที่จะเลือกทำ โดยก็เป็นเรื่องของเค้าอีกที่จะมีจิตสำนึกถึงใครบ้างมั้ย ก็เป็นสิทธิ์ของเค้า เราถึงเป็นภรรยา(ใช่มั้ย ไข่ไม่รู้รายละเอียด) แต่ความจริง เราก็คือคนอีกคนนึงเท่านั้น ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งส่วนใดในร่างกายเค้า..ที่เค้าจะต้องมาคำนึงถึง..

ทุกชีวิตต่างก็มีทางของตัวเอง หากระยะเวลาหนึ่ง ช่วงสั้นๆ หรือช่วงยาวๆ ที่ได้มีโอกาสได้แชร์ความสุขร่วมกัน ก็นับว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว หากว่าต้องแยกย้าย นั่นก็เป็นเรื่องธรรมดา เราอาจเสียใจอาลัยอาวรณ์ในสิ่งดีๆที่เคยได้รับ.. แต่สิ่งนั้น มีเกิด ก็ย่อมมีดับ ไม่มีสิ่งใดเที่ยงแท้และแน่นอน ..เป็นธรรมดาจ้ะ

ไข่ก็เป็นปุถุชนธรรมดา มีรัก โลภโกรธ หลง เวลาที่ไข่ประสบปัญหาต่างๆด้วยตัวเอง .. ไข่ก็เข้ามาอ่าน หรือมาตอบกระทู้ของเพื่อนๆ.. บางคำตอบ ไข่ก็ตอบตัวเองไปด้วย พิมพ์ไปร้องไห้ไปก็มี เพราะตรงตัว... แต่ก็ทำให้ได้สติ และไม่ทุกข์จนเกินไป.. บางกระทู้ พอตอบเสร็จ ก็หายทุกข์ที่มีอยู่ไปเลยก็มี.. ไข่ต้องขอขอบคุณบอร์ดเอ็กซ์ของเวบสนุก กับกระทู้ของเพื่อนๆทุกคนมา ณ.ที่นี้เลยนะฮะ

ขอให้คุณสายลมที่หวังดี ผ่านพ้นมรสุมนี้ไปได้โดยเร็ว ด้วยจิตใจที่สบายๆเข้าใจชีวิต ไม่ยึดติด ไม่ทุกข์ จนที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างกลับคืนสู่ความสุขอย่างที่เคยเป็นมาดังเดิมนะฮะ

[ตอบ #3 เมื่อ:]

ความร่าเริงสดใส เหมือนไม่ทุกข์ใจอะไรเลย แท้จริงแล้วเป็นเพียงเปลือกบางๆ
ที่ห่อหุ้มเอาความอ่อนไหว เจ้าน้ำตาไว้ ใครเลยจะรู้ว่าภายในบอบช้ำแค่ไหน
เก็บเอาทุกความเจ้บไว้คนเดียว แล้วแอบมาร้องไห้เพียงลำพัง.....
เคยพยายามจะเข้มแข็ง แต่ยังทำได้ ......
อยากจะได้กำใจจากใครสักคน มาเป้นแรงใจให้ลุกยืน.....อีกครั้ง
เพราะชมยังเชื่อในรัก และศัทธาในรัก ถึงแม้บ่อยครั้ง ความรักจะทำให้มีน้ำตา
ก้ยังคงมองว่ารักสวยงามเสมอ ........ขอกำลังใจ...ให้ชมบ้างนะคะ

[ตอบ #4 เมื่อ:]

อยากร้องก็ปล่อยน้ำตาออกมาให้เต็มที่ พอตื่นจาเห็นว่า..ไม่น่าร้องซ้าขนาดนี้
ตาบวม ไม่สวยเลย แล้วจาออกไปไหนได้ล่ะ ครั้งต่อไป..เราจาร้องแค่พอดี พอดีเอง

แล้วทุกข์ในใจเทียบกับทุกข์ของเพื่อนๆที่มี จามองเห็นแล้วย้อนนึกขึ้นได้
ว่ายังมีอีกหลายคนทุกข์มากกว่าเรา

เป็นกำลังใจให้น้องสาว น้องชม สายลมผู้หวังดี

[ตอบ #5 เมื่อ:]

คงต้องให้เวลากับหัวใจตัวเอง มีกำลังใจให้ค่ะ เยอะเลย

.....เมื่อปัญหาเกิดขึ้นกับตัวเอง รู้สึกเหมือนคนกำลังจมน้ำ...
ต่อเมื่อก้าวผ่าน...ลุกขึ้นยืนได้ ถึงรู้..ว่าน้ำตื้นแค่เพียงเข่าของเราเท่านั้น

[ตอบ #6 เมื่อ:]

เเวะมาเป็นกำลังใจให้ ชม สายลมผู้หวังดีคะ ...

เข้มเเข็งน๊า อ่อนเเอ ร้องไห้ได้ เเต่ไม่ท้อ นะคะ

[ตอบ #7 เมื่อ:]

เคยได้ยินมาฮะว่า "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" ทีเรายังเที่ยวมอบใจของเราให้ใครต่อใครที่เค้าไม่ได้อยากได้ซะกะหน่อยไปซะอย่างนั้น แล้วเหตุใด เราจึงไม่มอบใจให้กับตัวของเราเองบ้าง..

รักตัวเอง กอดตัวเอง ให้กำลังใจตัวเอง.. อะไรที่เราอยากให้เค้าทำให้เรา เราก็ทำให้ตัวเองดีกว่าฮะ อยากให้มีคนดูแล เราก็ดูแลตัวเอง วันนี้ทานอาหารดีๆหรือยัง ได้พักผ่อนหรือยัง ทำงานหนักไปมั้ย ไม่เครียดนะตะเอง(บอกกับตัวเองให้เหมือนกับที่ฝันอยากให้ใครมาบอก) ดึกแล้ว เข้านอนได้แล้ว จุ๊บๆ บอกกับตัวเองแทนคนที่อยากให้มาบอก ..เวลาท้อใจเสียใจ..อยากให้ใครคนนั้นมาปลอบเราว่าอย่างไร ก็ตอบตัวเองไปอย่างนั้น..

ถ้าใครคนนั้นที่ฝันและรอคอยเกิดมาอยู่ข้างๆจริงๆ เค้าอาจทำให้เรา ปลอบเรา ได้ไม่โดนใจเท่าที่เราทำให้ตัวเองด้วยซ้ำ ขอบอก ขอบอก .. เพราะต่างคนต่างความคิด วิธีปลอบของเค้าอาจคือการเฉยเมย .. เราไปบังคับเค้าให้เป็นอย่างใจเราไม่ได้..

ตอนนี้ เราขาดกำลังใจ เพื่อนทั้งบอร์ดส่งมาให้จนล้นหลาม ก็ไม่ได้เศษเสี้ยวเพียงคนในใจโทร.มาครึ่งวินาที.. ใช่เราอยากได้กำลังใจหรือ? เรากำลังอยากได้ ให้ได้อย่างใจ ต่างหาก เค้าไม่เป็นอย่างใจเรา ทำไมเค้าไม่รักเรา เรื่องอะไรมาเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม..ทำได้ไง ฯลฯ


ลองตรองดูให้ดี..

เชื่อในรัก ศรัทธาในรัก ก็ต้องทำความเข้าใจและรู้จักกับความรักที่แท้จริงให้มากกว่านี้นะ.. ไม่งั้น เราจะหลงทางไปจ้ะ

[ตอบ #8 เมื่อ:]

เห็นมั้ย น้องชม ว่ากำลังใจจากคนในบอร์ดนี้มีมากมายเพียงใด

ทุกคนอยากให้น้องชม ผ่านช่วงเวลาที่บอบช้ำนี้ได้เร็วๆ และผ่านไปได้ด้วยดี

เดินไปข้างหน้านะจ้ะ เดินไปอย่างเข้มแข็ง แต่เมื่อไรที่รู้สึกโดดเดี่ยว

ให้หันหลังมองกลับมา แล้วจะเห็นว่า พี่ๆ ที่บอร์ดนี้ ยังเป็นกำลังใจให้น้องชมจ้ัะ

[ตอบ #9 เมื่อ:]

เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะครับ สู้ สู้

[ตอบ #10 เมื่อ:]

บางทีแม้ความรู้สึกนั้น จะอัดแน่นอยู่ภายในมากแค่ไหน ก็ไม่อาจบอกได้ด้วยคำพูดได้
ทำได้เพียง ร้องไห้ ให้น้ำตาเป้นตัวบ่งบอก


ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจดีๆนะคะ ขอบคุณมากๆคะ
ชมจะเข้มแข็งให้ได้ คะ สัญญา

[ตอบ #11 เมื่อ:]

ทุกอย่างบนโลกใบนี้เป็นของไม่เที่ยงหรอกนะจ๊ะ..แม้แต่ตัวของเราเอง..มีดีมีเลวปะปนกันไป...

ณ.วันนี้เรามีทุกข์..ในใจเราคงว่ามันหนักมากจนไม่รู้ว่าจะผ่านมันไปอย่างไร..หาใครมาแก้ให้

ก็ไม่ได้..โลกทั้งใบเหมือนมืดสนิท..มองไม่เห็นแม้แต่แสงนำทางไม่รู้จะเดินไปทางไหนดี..

เศร้า..เหงา..ว้าเหว่...เสียใจ..เสียน้ำตา..ร้องไห้ฟูมฟาย..วันแล้ววันเล่า ประหนึ่งจะขาดใจ..

ณ.วันหนึ่งเมื่อเวลาได้ผ่านไปจนจิตรใจเราค่อย ๆ ชินไปกับมัน..ก้าวผ่านมันไปอย่างช้า ๆ..

ความทุกข์ก็ค่อย ๆ จางหายไป..เวลาจะรักษาทุกอย่างด้วยตัวมันเอง แม้จะรู้สึกว่ามันนานแสนนานเหลือเกิน..

ณ.วันนั้น เมื่อเราเข้มแข็งขึ้นแล้วมองย้อนกลับไป..เราจะรู้ว่ายังมีอะไรอีกหลายอย่างบนโลกใบนี้สวยงาม..

ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่เราต้องทำ..ยังมีคนที่รักเราจริง..ยังมีอีกหลายคนที่ทุกข์กว่าเรามากมายนัก..

ทุกข์ของเราเพียงน้อยนิด..เป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของชีวิต..เป็นวิบากกรรมที่เราชดใช้ไปแล้วแค่นั้นเอง...


...........และเมื่อนั้นความสุขก็มาเยือนเราอีกครั้งนึง และครั้งนี้เราจะรักษาไว้ตราบนานเท่านาน.......


เป็นกำลังใจให้นะคะ

[ตอบ #12 เมื่อ:]

หลายครั้ง...ที่ใครต่อใครเข้ามาปรึกษา.....
หลายครั้งที่ให้คำแนะนำ และกำลังใจกับคนอื่น....
ช่วยเป็นแรงพยุง ให้คนเหล่านั้นลุกขึ้นสู้ได้อีกครั้ง...
ทำตัวเป็นสายลมผู้หวังดี ตลอดมา...
แต่พอมาเจอกับตัวเอง เมื่อถึงวันที่ตัวเองเป็นฝ่ายล้มบ้าง
ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้น ไม่มีคำปลอบโยนใดๆ ให้กับตัวเอง
มีเพียงเสียงตัดพ้อในใจ...มันก็สมควร.....
จะมีก็แค่เพียง เพื่อนที่แสนดี...น้ำตา...ที่ไม่เคยไปจากเราเลย
เมื่อมาเจอกับตัว ทำไมถึงทำอย่างแนะนำใครๆไว้ไม่ได้
ก็รู้นิ ก็เข้าใจใช่ไหม ไม่ยากอะไรเลย แต่...ทำไม่ได้เพราะอะไร
เคยบอกใครต่อใครให้เข้มแข็ง แล้วตัวเองล่ะ ทำไมยังอ่อนแอ


.........เวลานี้.....นาทีนี้.....อยากร้องไห้....ให้พอ.......
........แล้วพรุ่งนี้....เมื่อแสงแห่งวันใหม่ส่องมา....
............ฉันจะเข้มแข็งให้ได้...............

น้องชมที่น่ารัก พี่อีกคนนึงที่จะเป็นกำลังใจให้น้องนะคะ

ชีวิตคนเราต้องมีขึ้นๆ ลงๆ เป็นธรรมดา น้องต้องตั้งสติให้ดี

ใจเย็นๆ ค่อยๆคิด ค่อยๆหาทางแก้ไขปัญหาไป

(โรงหนังยังมีทางออกฉุกเฉินเลย)

สู้ๆนะคะ สักวันจะผ่านมันไปได้ อีกไม่นานค่ะ

มีอะไรก็หลังไมค์คุยกับพี่ได้นะคะ เป็นห่วงนะคะ

[ตอบ #13 เมื่อ:]

เข้มน่ะพอได้ ครับ แต่ถ้าจะให้แข็ง ขอเวลาหน่อย นะ รอแป๊บนึง
อย่ากลัวไปเลย จะรู้ว่าตรงที่ยืนมันมืดก็ต่อเมื่อมองเห็นแสงสว่างไงเลือกเดิน ด้วยใจของตัวเอง
ไม่มีใครทำเราเจ็บได้เท่าใจเราเองหรอกครับ ลองคิดดูดีๆแล้วจะพบทาง ออก

[ตอบ #14 เมื่อ:]

ความร่าเริงสดใส เหมือนไม่ทุกข์ใจอะไรเลย แท้จริงแล้วเป็นเพียงเปลือกบางๆ
ที่ห่อหุ้มเอาความอ่อนไหว เจ้าน้ำตาไว้ ใครเลยจะรู้ว่าภายในบอบช้ำแค่ไหน
เก็บเอาทุกความเจ้บไว้คนเดียว แล้วแอบมาร้องไห้เพียงลำพัง.....
เคยพยายามจะเข้มแข็ง แต่ยังทำได้ ......
อยากจะได้กำใจจากใครสักคน มาเป้นแรงใจให้ลุกยืน.....อีกครั้ง
เพราะชมยังเชื่อในรัก และศัทธาในรัก ถึงแม้บ่อยครั้ง ความรักจะทำให้มีน้ำตา
ก้ยังคงมองว่ารักสวยงามเสมอ ........ขอกำลังใจ...ให้ชมบ้างนะคะ

เข้าใจ จขกท คะ เข้มแข็งนะคะ เป็นกำลังใจให้ เพื่อลุกขึ้นมายืนให้ได้ ความเจ็บปวดเมื่ออยู่กับเรานานๆ ถ้าเรามีสติ มันจะทำให้เราเข้มแข็งคะ

[ตอบ #15 เมื่อ:]

มันเป็นช่วงหนึ่งของชีวิต ที่เราอาจคิดว่าเลวร้ายที่สุดแล้ว
แต่เราจะแข็งแรงขึ้นแน่นอน..ถ้าเราผ่านไปได้

ร้องได้ค่ะ ไม่จำเป็นต้องกลั้นก้อนสะอื้นไว้ในอก
บอกกล่าวความทุกข์ของเราให้เขาคนนั้น(หรือเปล่า)ทราบด้วย

ให้ได้รับรู้ร่วมกันถึงปัญหาและสาเหตุ
ถ้าเขายังใส่ใจและห่วงใย
ต้องยินดีที่จะช่วยบำบัดเยียวยาค่ะ
ถ้าไม่..ใจเย็นๆค่ะ
มันอาจมีมนต์ดำมาปิดบังดวงตาเขาอยู่

วิเคราะห์ไปที่ละ step ค่ะ
ถ้ายังมืดมัวหาทางออกไม่ได้
clear cut แล้วยังมีวันพรุ่งนี้ร่วมกันไม่ได้
..ก็ต้องขอให้น้องอยู่กับวันนี้ให้ดีที่สุดค่ะ

ขอบอกว่าความรู้สึกที่น้องเป็นอยู่มันไม่แตกต่างกับผู้หญิงอีกหลายๆล้านคนบนโลกนี้
แม่ดุ้ยเองก็ไม่ได้รับการยกเว้น
ยินดีที่จะคุยกับน้องนะคะ
ให้กำลังใจค่ะ

[ตอบ #16 เมื่อ:]

เมื่อถูกกระทบกระเทือนก็เจ็บกันทุกคนไม่ว่าใจไม่ว่ากาย ถ้าไม่เจ็บสิบ้า..ผิดปกติ..แต่อย่างน้อยให้รู้ว่าเจ็บปล่อยให้เจํบไปเจ็บแบบมีสติ..ปล่อยให้เจ็บไปแม้จะตายก็ให้รู้ว่าไม่มีไครเจ็บตายเด๋วก็หายช้าเร็วก็ต้องหาย..มันคือธรรมชาติเคิบบ

[ตอบ #17 เมื่อ:]

เจ็บแปลว่ายังหายใจ......ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆจากทุกคนคะ
วันนี้ดีขึ้นแล้ว พรุ่งนี้ ก็จะเข้มแข็งให้มากขึ้นคะ ขอบคุณทุกคนอีกครั้งนะคะ
ที่ยังไม่ลืมผู้หญิงตัวเล็กคนนี้ ขอบคุณ........

[ตอบ #18 เมื่อ:]

พี่เข้าใจน้องชมค่ะ..พี่เองก้อเจอมรสุมลูกใหญ่เล่นงานอยู่ ล้มทั้งยืน

แต่ยังดีมีหลักให้ยึด..คือกำลังใจจากเพื่อนๆที่น่ารักทุกท่าน

พี่มีความรู้สึกผูกพันกับเพื่อนๆในบอร์ดมาก..มันสะท้อนออกมา..ชมรู้สึกเหมือนพี่ไหม

[ตอบ #19 เมื่อ:]

พี่เข้าใจน้องชมค่ะ..พี่เองก้อเจอมรสุมลูกใหญ่เล่นงานอยู่ ล้มทั้งยืน

แต่ยังดีมีหลักให้ยึด..คือกำลังใจจากเพื่อนๆที่น่ารักทุกท่าน

พี่มีความรู้สึกผูกพันกับเพื่อนๆในบอร์ดมาก..มันสะท้อนออกมา..ชมรู้สึกเหมือนพี่ไหม

ใช่เลยคะ แม้จะเป็นช่วงเวลาไม่นานนักที่ชมเป็นสมาชิกบอร์ด แต่ก็ได้รับความเอ็นดู และกำลังใจจากพี่ๆเพื่อนๆในบอร์ด
รู้สึกได้ถึงมิตรภาพออนไลน์คะ วันนี้ทีมีรอยยิ้ม ก็เพราะทุกๆคนที่คอยให้กำลัง และแวะมาเยี่ยมเยือนในบอร์ดบ่อย ทำให้ไม่เคยเหงาเลย ขอบคุณมากมายคะ รักทุกคนเลย

[ตอบ #20 เมื่อ:]

เราเคยเจอกับเหตุการณ์หนึงแต่นานมากแล้วเราเสียใจมากตอนนั้นไม่รู้เลยว่าจะผ่านมันไปได้ยังไงแต่เราบอกกับตัวเองว่าเราต้องผ่านมันไปให้ได้น้ำตาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับเราในตอนนั้นเราบอกกับตัวเองว่าจะร้องไห้ให้พอแค่วันนี้แต่พรุ่งนี้เราจะไม่เสียน้ำตาให้กับเรื่องแบบนี้อีก แล้วเราก็ทำได้วันนั้นเราร้องไห้และอยู่ในห้องแคบๆเพียงคนเดียวจนถึงเช้าโดยที่ไม่ได้นอนเลยทั้งคืนพอรุ่งเช้าเราก็ไปทำงานและเราก็ทำได้อย่างที่บอกกับตัวเองไว้สิ่งหนึงที่อยากบอกก็คือปัญหาที่เกิดขึ้นมามันจะพิสูจน์ตัวเราได้อย่างดีว่าจะเข้มแข็งได้มากแค่ไหนวันหนึงหากคุณผ่านมันไปได้แล้วหันกลับมามองมันอีกครั้งจะรู้เลยว่ามันเป็นแค่เรื่องๆหนึงซึ่งมันอาจเป็นแค่เรื่องเล็กๆเองยังมีอะไรให้เราได้พบเจออีกเยอะแยะมากมายต่อจากนี้ เพียงเรามีจิตใจที่เข้มแข็งเดินต่อไปเก็บประสบการณ์เหล่านี้ไว้สอนตัวเองเราผ่านมันมาได้แล้วเคยเจ็บมาก็มากตอนนี้เราเข้มแข็งพอที่จะไม่กลับมาร้องไห้เหมือนตอนนั้นอีกแล้ว ..เป็นกำลังใจให้คุณเสมอนะคะ(แล้วมันก็จะผ่านไป)..

[ตอบ #21 เมื่อ:]

เส้นทางของช๊วิต-ก็เปรียบสเหมือนเส้นทางรถ-ไม่มีถนนใดในโลกที่ราบเรียบฉันใด-เส้นทางของชีวิตก็ไม่เคยราบเรียบฉันนั้น.ขอเป็นกำลังใจให้.สู้ๆๆน่ะครับ.

[ตอบ #22 เมื่อ:]

ยิ้มๆๆๆๆ สู้ สู้ สู้ นะคะ

[ตอบ #23 เมื่อ:]

คยเก่งเป็นอะไรไปจ๊ะ ติดตามมานานแล้วแต่ไม่เคยเม้น ครั้งนี้รู้สึกพิเศษจริงๆ นะ
เป็นอะไรมากหรือเปล่า อย่าเศร้าจนลืมดูแลตัวเองนะ ไปหาเพลงฟังบ้าง live & learn
เจ็บซะให้ชา ขมซะให้ชิน
เป็นกำลังใจให้นะคะ

[ตอบ #24 เมื่อ:]

เน่า

[ไอค่อนข้อความ:]

	ปรากฎข้อผิดพลาดตังต่อไปนี้ขณะส่งข้อความนี้:
	คำเตือน: ความคิดเห็นนี้ถูกล็อกไว้! เฉพาะผู้ดูแลเท่านั้นที่ตอบได้
ชื่อ:
	แชร์ไป Facebook ด้วย
กระทู้:
ไอค่อนข้อความ:	ไอค่อนขณะนี้ กระทู้ทั่วไปเหมาะสำหรับผู้ชมทุกวัย กระทู้สำหรับเด็กก่อนวัยเรียน กระทู้สำหรับเด็ก กระทู้ที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำ กระทู้ที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำแก่ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปี กระทู้ที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำแก่ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปี กระทู้เฉพาะไม่เหมาะกับเด็กและเยาวชน
	ตัวหนาตัวเอียงตัวขีดเส้นใต้จัดย่อหน้าชิดซ้ายจัดย่อหน้ากึ่งกลางจัดย่อหน้าชิดขวา ขนาดตัวอักษร เล็กมาก เล็ก ปกติ ใหญ่ ใหญ่มาก เปลี่ยนสี สีดำ/ขาว สีแดง สีเหลือง สีชมพู สีเขียว สีส้ม สีม่วง สีนํ้าเงิน/ฟ้า สีเทา สีน้ำตาล สีเขียวฟ้า สีกรมท่า สีเลือดนก สีเหลืองอมเขียว
	[เพิ่มเติม]
	กลับไปกระทู้นี้ หลังจากการตั้งความคิดเห็น ไม่ใช้สัญลักษณ์แสดงอารมณ์
แนบไฟล์:	(แนบไฟล์เพิ่ม) ไฟล์ที่อนุญาต: gif, jpg, jpeg ขนาดไฟล์สูงสุดที่อนุญาต 20000000 KB : 4 ไฟล์ : ต่อความคิดเห็น
ติดตามกระทู้นี้ :	ส่งไปที่อีเมลของสมาชิกสนุก
	ส่งไปที่
พิมพ์อักษรตามภาพ: