ช่วงระยะหลังมานี้จะเห็นได้ว่าเกิดกระแสติด # แบน สินค้าและบริการต่างๆ กันมาตลอด โดยสินค้าและบริการนั้นๆ การที่แต่ละยี่ห้อโดนแบนก็เกิดขึ้นตามเหตุผลต่างๆ ซึ่งกระทู้นี้จะไม่ขอเอ่ยถึงจุดนั้นเพราะน่าจะค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเองได้ไม่ยาก
สิ่งหนึ่งที่จขกท.กลับมานั่งพิจารณาก็คือการแบนสินค้าหรือบริการต่างๆอันนี้มันจะส่งผลกระทบถึงรัฐบาลได้จริงหรือ???แต่ใจหนึ่งก็ยอมรับนะว่าพลังแห่งการแบนสินค้ามันส่งผลกระทบต่อแบรนด์นั้นจริงๆบางร้านมียอดขายลดลงคนลบบัญชีการใช้งานบางแบรนด์ก็ซวยหน่อยโดนแบนเพราะไปเป็นสปอนเซอร์รายการที่ตนเองไม่เห็นด้วยหนักสุดเลยคือถูกแบนจากทั้งสองขั้วทางการเมือง
แล้วการที่เห็นว่าแบรนด์ได้รับผลกระทบมันคือชัยชนะที่แท้จริงหรือ?แล้วมันจะทำให้ผลกระทบนี้ส่งผลไปถึงรัฐบาลได้อย่างไร?มาถึงจุดนี้จขกท.เองก็ยังมองไม่เห็นปลายทางที่ชัดเจนว่าจะเกิดการขับเคลื่อนเพื่อเปลี่ยนแปลงระบบทางการเมืองได้อย่างไร
มันยากมากเลยนะเพราะกว่าจะขึ้นไปกระทบรัฐบาลมันต้องผ่านกระบวนการความเจ็บช้ำของคนที่อยู่ในห่วงโซ่ธุรกิจตั้งแต่ต้นน้ำถึงปลายน้ำไปเท่าไหร่กล่าวเช่นนี้อาจจะไม่เห็นภาพก็ขอยกตัวอย่างอย่างการแบนร้านสะดวกซื้อโดยไม่เข้าไปซื้อของสิ่งที่เกิดขึ้นสิ่งแรกคือยอดขายที่ลดลงคนที่เดือดร้อนคนแรกเลยคือเจ้เจ้าของร้านสะดวกซื้อสาขานั้นซึ่งเขาก็เป็นเพียงคนทำธุรกิจคนนึงเท่านั้นคนที่กระทบเป็นลำดับถัดมาคือ“พนักงานประจำร้าน”ซึ่งไม่ว่าจะเป็นเจ้าของธุรกิจที่ลงทุนเปิดร้านสะดวกซื้อหรือเป็นพนักงานเองก็ตามเขาก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เศรษฐกิจชุมชนเกิดการขับเคลื่อนเป็นพี่ป้าน้าอาของใครสักคนในระแวกนั้น
ตัดมาในส่วนของการซื้อสินค้ามาขายได้ลดลงตรงนี้ก็เกิดผลกระทบเพราะการผลิตและการเดินทางของสินค้ากว่าจะมาถึงร้านที่ขายได้นั้นก็ต้องผ่านการผลิตต้องมีลูกจ้างมีพนักงานในส่วนต่างๆซัพพลายเออร์ผู้ผลิตวัตถุดิบการขนส่งตั้งแต่ต้นน้ำถึงปลายน้ำที่เป็นหน้าร้านก็ได้รับผลกระทบหมด
สิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดทั้งมวลที่ว่านี้เราเรียกว่า“กิจกรรมทางเศรษฐกิจ”ถ้าไม่เกิดกิจกรรมทางเศรษฐกิจเศรษฐกิจก็จะไม่ขับเคลื่อนเมื่อไม่ขับเคลื่อนก็จะกระทบถึงรัฐบาลและชาติแน่นอนแต่ลองคิดดูสิกว่าจะถึงขั้นนั้นมันต้องเดินทางยาวไกลแค่ไหนต้องเดินผ่านความเจ็บช้ำของใครกันบ้างกว่าจะส่งผลถึงแบรนด์และกว่าแบรนด์จะส่งผลถึงรัฐบาลเราต้องเหยียบย่ำความสาหัสของพวกเราเองไปกันถึงกี่คนกี่ราย
เหตุที่กล่าวเช่นนี้ก็ไม่ได้เป็นการกล่าวลอยๆแต่มันคือการพิจารณาตามทฤษฎีทางเศรษฐศาสตร์จากการคิดGDPหรือชื่อในภาษาไทยว่า“ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ”มันคือนับมูลค่าตลาดของสินค้าและบริการขั้นสุดท้ายที่ผลิตในประเทศในช่วงเวลาหนึ่งๆโดยไม่คำนึงว่าผลผลิตนั้นจะผลิตขึ้นมาด้วยทรัพยากรของชาติใดซึ่งGDPทั่วโลกก็มักจะใช้เป็นมาตรฐานในการวัดผลเศรษฐกิจโดยรวมของประเทศตัวเองกันแทบจะทั้งสิ้น
GDPนี้จะคิดจากสมการC+I+G+(X-M)เพื่อความเข้าใจที่ตรงกันของผู้อ่านจขกท.จะขออธิบายความเป็นมาเป็นไปของแต่ละตัวกันก่อนว่ามันคืออะไร
C=Consumptionคือการบริโภคของภาคเอกชนและประชาชนเป็นการจับจ่ายใช้สอยทั่วไปซื้ออาหารยารักษาโรคเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายโทรศัพท์รวมไปถึงบริการต่างๆอย่างดูหนังนวดแผนโบราณเป็นต้นโดยสินค้าและบริการต่างๆการที่จะเกิดขึ้นได้ก็ต้องอาศัยกิจกรรมทางเศรษฐกิจตามที่จขกท.ได้กล่าวไว้เบื้องต้น
I=Investmentคือการลงทุนของภาคเอกชนในการก่อสร้างธุรกิจอสังหาริมทรัพย์การลงทุนสร้างโรงงานต่างๆหรือแม้กระทั่งอุตสาหกรรมรถยนต์รถไฟฟ้าฯลฯ
G=GovernmentSpendingคือการใช้จ่ายของรัฐบาลหรือการลงทุนภาครัฐตามนโยบายต่างๆเช่นการสร้างเขื่อนสร้างระบบสาธารณูปโภครถไฟฟ้ารถไฟรางคู่รถไฟความเร็วสูงเป็นต้น
X=Exportคือการส่งออกสินค้าไปยังต่างประเทศ
M=Importคือการนำเข้าสินค้าเข้ามาบริโภคหรือผลิตสินค้าในประเทศเช่นสินค้าแบรนด์เนมหรือสารเคมีที่ใช้ผลิตยาก็รวมอยู่ในการนำเข้า
ดังนั้นถามว่าการติด#แบนสินค้าหรือบริการต่างๆมันไม่ได้ส่งผลกระทบโดยตรงกับเจ้าของแบรนด์หรือเจ้าของสินค้านั้นๆเพราะในความเป็นจริงกิจกรรมเศรษฐกิจที่บอกไปทั้งหมดนั้นมีคนธรรมดาอย่างเราๆอยู่ในห่วงโซ่นั้นด้วยเพราะระบบเศรษฐกิจแบบนี้ทั่วโลกใช้กันอยู่คือเสรีทุนนิยมเลยเป็นคำถามของเราคือคิดว่าการแบนสินค้ามันจึงไม่ใช่ทางออกเพราะมันแทบไม่ได้ส่งผลถึงรัฐบาลเลยแม้แต่น้อย
